çok uzun süredir aynıyım. bir taş nasıl aynı kalabiliyorsa o kadar aynıyım. bir ağaç gibi yeni dallarım çıkmıyor. bir çiçek gibi güneşe dönmüyorum. bir kuş gibi yuva yapmıyor, bir elma gibi çürümüyorum. bir taş gibi sıcağa veya soğuğa bakıyorum, hareketsiz. büyük bir kayadan kopmuş bir taş gibi. nasıl değişirim ki? yontsalar, ancak yontulmuş bir taş olurum. daha güzel olmam. daha canlı olmam. yosun tutarım belki. veya daha da parçalanırım. bir su kenarında olsam kenarlarımı su yumuşatır da üstüme basanı acıtmam, belki. ama daha iyi bir taş olmayacağımı biliyorum. büyümeyeceğim ve kök salmayacağım. konuşmayacak, ağlamayacağım. bir ev, kaldırım veya köprünün bir parçası da olmayacağım. yuvarlanan bir taşım ben. beni güneş yakar, rüzgar yuvarlar, su aşındırır, insan tekmeler beni.
